หลายปีมานี้ผมใช้เวลานั่งศึกษาดูการใช้ชีวิต
ของคนที่หุ่นดี และ คนที่หุ่นพัง
ผมพบเจออะไรบางอย่างที่คนเหล่านี้
มีแตกต่างกันแบบเห็นได้ชัดเลยว่า
ก็เพราะใช้ชีวิตอย่างงี้ไง หุ่นเลยดี
หรือ ก็เพราะใช้ชีวิตอย่างงี้ไง หุ่นเลยพัง
เชื่อมั้ยว่า ผมแทบจะไม่เจอคนหุ่นดีๆ
มานั่งกังวลว่า หิวจัง จะกินข้าวดีมั้ย
เดี๋ยวกลัวว่า น้ำหนักจะขึ้น
วันนี้อุส่าห์กินน้อยแล้ว
ตรงกันข้าม คนพวกนี้ฟังร่างกายตัวเอง
หิวก็กินเว้ย หิวก็คือต้องกิน!!
มันเป็นสัญญาณของร่างกาย
ผมเห็นคนมากมายกังวลที่จะกินอาหาร
ที่ปกติมนุษย์จะกินกัน แต่กลับกัน
ตอนที่ไม่ดูแลตัวเอง กลับกินทุกอย่าง
โดยไม่เคยใส่ใจ พอจะลดน้ำหนักที
ก็ได้แต่คิดว่า ตัวเองต้องกินให้น้อย
น้อยลง น้อยที่สุด จะได้ลดไวๆ
แล้วก็จะวนเป็นลูบแบบนี้ไปสักพัก
จนมาจบที่ตะบะแตก
แล้วก็โยโย่กลับมาอ้วนเหมือนเดิม
แรกๆก็จะลดดีมาก เพราะร่างกาย
ขาดสารอาหาร ขาดแคลอรี่อย่างรวดเร็ว
จนต้องเอาพลังงานสำรองมาใช้ทันที
อย่างไขมันในช่วงแรกๆ แต่พอทีนี้
ไขมันถูกใช้หนักๆเข้า
ร่างกายจะเก็บมันไว้ เพื่อไม่ให้คุณอดตาย
มันจะไปสลายกล้ามเนื้อมาแทน
ซึงการลดน้ำหนักแม่งก็จะยากขึ้นกว่าเดิมอีก
พอคุณยิ่งลด ยิ่งตัน ยิ่งไม่ลง
สักพักก็จะเข้าสู่ช่วงท้อบ้าง เลิกบ้าง
เพราะมันผิดตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว
พี่ๆน้องๆที่เริ่มใหม่ ผมอยากให้
ศึกษาเรื่องของการกินให้ดี
ไม่จำเป็นต้องกินให้น้อยหรืออดเลย
แค่คุณเปลี่ยนการกิน เลิกกินของจุกจิก
ลดขนม ลดของหวาน
กินของมันๆทอดๆให้น้อยลง
มากินของ ผัด ต้ม นึ่ง
กินถั่ว กินธัญพืช ผัก ผลไม้แทน
ย้ายก้นของคุณไปออกกำลังวันละ 30-60 นาที
พื้นฐานง่ายๆแค่นี้ก็ลดได้แล้ว
ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าวันนี้กินเยอะไป
ไม่ควรกินมื้อเย็นแล้ว กินกล้วยลูกนึงจะอ้วนมั้ย
โอ้ยยยย อย่าไปคิดมาก หิวก็กินแค่นั้น
อย่าให้ชีวิตมันต้องไปถึงจุดนั้น
จุดที่จะกินอะไรก็นั่งกังวล
มันไม่สนุกและน่าเบื่อโคตรๆ
ทำอะไรที่มันง่ายๆและเป็นพื้นฐานที่ดี
เลือกก่อนจะเอาอะไรยัดเข้าปากเสมอ
ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอ
เอาพลังงานออกแทนที่จะอดอาหาร
แค่นี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นไปสู่การมีหุ่นดีแล้ว
บอส
BODY HERO
Search